Cel strony: zwięzłe przedstawienie wersji α aksjomatów ROMION O’LOGIC™ wraz z minimalną notacją roboczą i bezpośrednimi konsekwencjami do dyskusji/recenzji.

Aksjomaty ROMION O’LOGIC™ (wersja α)

A1. Prymat Relacji

Fundamentem są romiony — abstrakcyjne hiperrelacje n-arne. Nie postulujemy pierwotnych obiektów, pól ani czasoprzestrzeni.

A2. Lokalna Transformowalność

Rzeczywistość ewoluuje poprzez lokalne reguły transformacji (Δ) działające na skończonych wycinkach hipergrafu romionów. Reguły te są bezczasowe i bezprzestrzenne.

A3. Spójność Inwariantów

Istnieje zbiór inwariantów romionometrycznych (np. topologia pętli, stopnie wierzchołków), których zachowanie ogranicza możliwe transformacje i stabilizuje wzorce.

A4. Emergencja Porządku

Czas jest emergentnym porządkiem częściowym indukowanym przez relacje przyczynowo-transformacyjne. Przestrzeń jest metryką grafową wyprowadzoną z kosztu spójnych transformacji.

Minimalna Notacja Robocza

Struktury

  • H = (V, E) — hipergraf romionowy (V jako pozycje relacyjne, E — hiperrelacje).
  • τ — skończony zbiór lokalnych reguł transformacji.
  • ⟶τ — relacja osiągalności przez zastosowania τ.
  • 𝕀 — wektor inwariantów (np. klasy homotopii pętli).
  • dem(x,y) — metryka emergentna (minimalny koszt transformacji).

Bezpośrednie Konsekwencje

K1. Cząstki jako Pętle Hiperrelacji

„Cząstka” to stabilny wzorzec (soliton topologiczny) w H. Jej masa, ładunek i spin wynikają z klas inwariantów 𝕀.

K2. Splątanie jako Współ-Wzorzec

Splątanie to globalnie spójny wzorzec obejmujący wiele rejonów H. Nie ma sygnałów nadświetlnych, jest tylko współ-tożsamość wzorca.

K3. Grawitacja jako Krzywizna Emergentna

„Krzywizna” to zmienność kosztu transformacji (metryka grafowa), która powoduje odchylenia trajektorii wzorców — efekt grawitacyjny bez tła.

Diagram Poglądowy

Zgłoś Uwagi / Zapisz PDF

Twoja recenzja pomoże doszlifować wersję β notacji i aksjomatów.